مرحوم شیخ محمد حسین زاهد(رحمه الله) در لحظات آخر عمر و سکرات موت فرمودند: من پنج هزار نفر را تربیت کردم،لحظات آخر زندگی به اطرافیان فرمودند مرا بلند کنید و وقتی ایشان را بلند کردند فرمودند: السلام علیک یا اباعبدالله و در همان لحظه یعنی در تاریخ 21 محرم سال 1372 هـ ق از این دنیا رحلت کردند. (1)
مرحوم آیت الله مجتهدی(رحمه الله) می‌فرمودند: ایشان همیشه وصیت می‌نمودند که اگر من از دنیا رفتم بعد از آنکه جنازه مرا داخل تابوت گذاشتند بدون سروصدا و بدون اینکه شلوغ کنید و راه را برای مردم ببندید از گوشه و کنار حرکت کنید. ولی بعد از فوت ایشان جمعیت عظیمی از مسجد جامع تا ابن بابویه پیکر مطهر ایشان را پیاده تشییع کردند و تمام بازار به خاطر ایشان تعطیل شد.
-----------------------------------------------------------------

(1) در احادیث و روایات آمده است که مؤمنین و مردان خدا در لحظات آخر عمر اهل بیت(علیه السلام) را می‌بینند، من جمله آمده است که یکی از دوستان امام صادق(علیه السلام) نقل می‌کند که امام فرمودند: مومنین در لحظات آخر عمر چیزهایی را می‌بینند که چشمشان به آن روشن می‌شود. راوی می‌گوید من اصرار کردم چه چیز را می‌بینند؟ و این سخن را بیش از ده بار تکرار کردم، ولی در هر بار امام تنها به این جمله قناعت می‌کرد که می‌بینند. در آخر مجلس رو به سوی من کرد و مرا صدا زد و فرمود: مثل اینکه اصرار داری بدانی چه چیز را می‌بینند؟ گفتم آری ... و سپس گریستم. امام به حال من رقت کردند و فرمودند: آن دو را می‌بینند، اصرار کردم کدام دو نفر؟ فرمودند پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و امیرمؤمنان(علیه السلام) را، زیرا هیچ انسان با ایمانی چشم از جهان نمی‌پوشد مگر اینکه این دو بزرگوار را خواهد دید،( چون او با ایمان و با تقوی بوده است لذا به او هم در دنیا بشارت می‌دهند و هم در آخرت.) سپس امام صادق(علیه السلام) فرمودند این مطلب را خداوند در قرآن بیان کرده است، سئوال کردند در کجا و در کدام سوره؟ فرمودند سوره یونس آیه 63 و 64 که می‌فرماید:
« الذین آمنوا و کانوا یتّقون لهُمُ البُشری فی الحَیاةِ الدُّنیا و فی الاخرة»
کسانی که ایمان آوردند و از مخالفت خدا پرهیز می‌کردند در زندگی دنیا و آخرت شاد و مسرورند. ( تفسیر نمونه جلد 8 ص 340)
البته مرگ لحظه‌ای است بسیار سخت که در قرآن مجید با تعابیر مختلفی از آن یاد شده است مثل:
1- گیجی و مستی حال مرگ( ق19)
2- شدائد و سختیهای مرگ (انعام 93)
3- رسیدن روح به حلقوم(واقعه 83)
4- جان به گلوگاهش رسد(قیامت 26)
مجموعاً از این آیات استفاده می‌شود که لحظه مرگ بسیار سخت و دردناک است(برخلاف نظر مادیین) همان طور که لحظه انتقال از عالم جنین به جهان دنیا توأم با درد و رنج است، لحظه انتقال از این جهان به جهان دیگر هم چنین است. البته این لحظه بر مؤمنین راستین به فضل خداوند آسان می‌گذرد و برای افراد بی ایمان سخت و دردناک است، روایت ذیل از امام صادق(علیه السلام) درباره مرگ نقل شده است:
قیل للصّادِقِ علیه السلامُ: صِف لَنا المَوتَ قال: لِلمؤمِنِ کَأطیَبِ ریحٍ یَشُمُّه فَیَنعَسَ لِطیبِه وَ یَنقَطِعَ التَّعَبُ وَ الألَمُ کُلُّه عَنه، و لِلکافِرِ کَلَسعِ الأفاعی و لَذعِ العَقارِبِ أو أشَدُّ
به امام صادق(علیه السلام) عرض کردند: مرگ را برای ما توصیف کن، فرمودند: برای مؤمن مانند بهترین بوی خوش است که آن را بو می‌کند و در اثر بو کردن آن به خواب می‌رود و تمام رنجها و دردها از او جدا می‌شود، و برای کافر مانند گزیدن مار و عقرب و یا سخت تر از آن است. ( علل الشرایع ص298)